Mijn roots liggen in de mooie gemeente Hulst, waar ik geboren ben. L die jaren heb ik gezien hoe hier alles veranderde. De meeste veranderingen ten goede trouwens. Een herindeling van de rijke gemeente Clinge, met veel grondgebied door de talloze landbouwbedrijven dat onderdeel werd van de grote, maar toch wat armere gemeente Hulst. Het toen geplande zwembad kwam er niet meer, maar we hadden de mogelijkheid om daarvoor naar Hulst, of st.Jansteen te gaan. De Clingse waterleidingbossen, de zestigvoet , de weelkes en andere groene plekjes waren en zijn nog steeds plaatsen, waar bij mooi weer flink gewandeld word. Het verenigingsleven was groot en is nog steeds wat Clinge bij elkaar houd. Ook de voorzieningen als bakker en slager houden het dorp leefbaar. Wel dient gezegd, dat ondertussen de supermarktjes, de bank, postkantoor en andere belangrijke voorzieningen zijn verdwenen. Clinge heeft wel zijn identiteit bewaard ondanks deze tegenslagen. Werkgelegenheid genoeg ook in Clinge met Tragel, wat ik als klein kind heb zien groeien tot wat het nu is geworden. Hier ook meteen de verdraagzaamheid van de Clingenaar aangevend, al was niet iedereen direct enthousiast over een opvanghuis voor.... Ja wat eigenlijk... Dacht men zo. Het zou wel eens gevaarlijk kunnen zijn. Nu, na al die jaren, verdraagzaamheid, veel vrijwilligers vanuit Clinge voor allerlei activiteiten, gezamenlijke feesten. Ondertussen werk ik daar al weer vanaf september '79.
Mijn politieke roots zijn mede hierdoor gevormd, maar ook de ellende, die via televisie en andere media en vorming via scholen. Ellende zoals ik armoede, kernenergie, atoombewapening, oorlog, verloedering van de maatschappij door verval van normen en waarden -bezit is hebben, graaien dus en nog rijker worden dan die ander, ten koste van die ander- -elkaar niet meer begrijpen, omdat je spreekwoordelijk niet meer dezelfde taal spreekt- enz. Voor mij kwam dat er op neer, dat ik niet meer van de zijkant wilde kijken en zelf actief zaken wilde veranderen. Dat betekende. Ik sluit me politiek aan bij een partij, die mijn ideeen het best benaderen. Dit werd de PSP, pacifistisch, socialistische partij. Ik ga militaire dienst weigeren, alhoewel dat niet noodzakelijk zou zijn, want had ook broederdienst kunnen aanvragen. Ik ga me actief inzetten bij de werkgroep kernenergie Zeeuws-Vlaanderen. Ik ga bij de dorpsraad van Clinge.
De PSP komt ondertussen in een samenwerkingsverband met andere groene, linkse partijen en worden een groen links. Zo groei ik ook weer meer mee en word ik geen Spekiaan, maar ga ik verder als groenlinkser. Het duurde 2 jaar, die eerste brief ivm mijn weigering van militaire dienst, en erkenning als gewetensbezwaarde. Dit resulteerde in niet mijn politieke weigering, maar werd afgedaan met, de reden die de wet aangaf nl afwijzen van middelen van geweld. Het stukje navo bondgenootschap, de onderdrukking en dreigingsangst mn door een leger -het leger moet leger-, e.a. werden onder tafel geschoven. Voor 1 jaar, 9 maanden en 20 dagen(20vakantiedagen) werd ik na solliciteren via TEGMD aangenomen in een medisch kindertehuis in Oostvoorne. In deze tijd heb ik geleerd wat armoede is. Toen kreeg een dienstweigeraar, als straf..al werd dat nooit zo gezegd... een kleinere gage, dan zijn dienstplichtige militaire leeftijdsgenoten. Met 100gulden per maand, na aftrek van alle vaste lasten, voor vnl eten drinken, e.a. Ik was blij een tuintje te hebben, zodat ik bij een verjaardag eens iemand een bosje prei cadeau kon doen, ipv een bloemetje. Het was een zware tijd, maar ondertussen werd ik wel flink ondersteund door mijn huidige vrouw. Na deze tijd, weer terug naar Clinge, om samen te gaan wonen. De werkgroep kernenergie was naast dit alles, een groep waar ik me erg kon thuisvoelen. Ongeveer dezelfde politieke ideeen, mijn ideeen. Ik was dan ook erg actief. Demonstraties, voorbereidingen treffen demo in Antwerpen tegen kernenergie, tentenkampen, fietstochten, Borssele, Woensdrecht, Florennes, 1 meidagen in Brussel-Rotterdam. Maar ook hoe zit het rampenplan in elkaar, wat kun je met alternatieve energie-energiekaravaan Cadzand was zo een eyeopener-, lid van de subgroep alternatieve energie, informatie geven tijdens 'markten' en 1x als man tijdens de nationale vrouwendag. De dorpsraad Clinge zorgde ervoor, dat ik ook hierin meer ging zoeken, om het dorp leefbaar te houden. De vergroening zoals, die nu in het centrum is, daar heb ik in ieder geval een grote vinger in gehad. Ook om mezelf te blijven informeren en anderen, was ik geregelde bezoeker van raadsvergaderingen en bij interessante commissievergaderingen. Echter, werd daarna het leven wat anders en een verhuis naar Hulst en drie kinderen, het werk wat steeds drukker werd, was het niet meer te combineren. Alles werd op een lager pitje gezet. Het was dan ook even schrikken in 2002, en nu weer in 2018 dat ik werd gevraagd om me weer bij GroenLinks op de lijst voor gemeenteraadsverkiezingen te zetten. Gelukkig is er geen achterstand in info geweest, anders had ik nee moeten verkopen. Wat in 2002, helaas, niet is gelukt, zal waarschijnlijk nu wil lukken. De tijd voor GroenLinks was nog niet gekomen. GroenLinks heeft zich al deze voorbijgaande jaren behoorlijk positief, landelijk bewezen. Dit zal een effect hebben op de gemeenteraadsverkiezingen.
Nu hou ik me voornamelijk bezig met het praktisch fietsverkeersexamen in de gemeente Hulst, werk ik binnen Tragel als woonbegeleider en op dagbesteding en mijn voornaamste bezigheid is mijn gezin Els, Aron, Jur en Idse. Die gaan voor alles.
GroenLinks.
Ik hoor hier graag bij! Ik voel me thuis!